O CEMITERIO COLGANTE (China)

Cemiterio colgante de China 25/05/2010

Expertos chineses, surcoreanos e de EEUU traballan na montaña sacra de Longhu, ao sur do río Yangtsé, para tentar resolver un dos enigmas arqueolóxicos do país: a presenza de miles de cadaleitos colgantes en covas de toda China. Nas últimas dúas semanas, o grupo de expertos viaxou á montaña taoísta, situada na provincia chinesa de Jiangxi, para analizar este fenómeno, na zona atoparon 10 féretros até agora descoñecidos que segundo os expertos poden ter 2.600 anos e ser os máis antigos do país.

Un dos expertos que participaron na investigación, Liu Shizhong (do Museo Provincial de Jiangxi) recoñeceu que os expertos aínda non saben demasiados detalles sobre este peculiar costume funerario, case única no mundo. Segundo Liu, hai miles de cadaleitos deste tipo en toda China, pero sobre todo no sur do país, onde moitos antigos pobos que vivían na zona (tanto chineses da maioría Han como doutras etnias) optaron por enterrar "no aire" aos xefes das súas tribos.

"Os antigos pensaban que o falecido estaba así máis preto do ceo e podía subir rapidamente ao paraíso, protexendo desta forma aos seus familiares e dándolles boa sorte", destacou o arqueólogo.

Con todo, engadiu, outras teorías afirman que a razón é máis práctica que relixiosa, xa que algunhas tribos consideraban que, no húmido sur de China, propenso a inundacións e corrementos de terra, colgar cadaleitos era a forma máis segura de que os mortos descansasen en paz.

A maioría destes cadaleitos atópanse en covas situadas en escarpados cantís fluviais ou marítimos, o que expón un novo enigma: Como puideron os antigos chineses subir e colgar en lugares tan inaccesibles féretros de até 500 quilos de peso?

"Non se sabe como puideron chegar tan alto", recoñeceu o experto, quen engadiu que hai cadaleitos colgantes de case todas as épocas históricas, desde o período da Primavera e o Outono (século VII a.C) até a recente República de China (1911-1949).

O dos cadaleitos colgantes é un dos moitos enigmas arqueolóxicos que ten China, xunto a misterios como o lugar onde está a tumba de Gengis Khan ou que hai no interior do aínda non aberto sepulcro do Primeiro Emperador, Qin Shihuang (o monarca que ordenou ser enterrado xunto a miles de guerreiros de terracota).

Existen cadaleitos colgantes tamén en Filipinas (os das covas de Sagada), aínda que mentres os filipinos aparecen apilados en grandes cantidades, apoiados en paredes das cavernas, os chineses adoitan estar máis illados e sostéñense mediante estacas ou cordas. Descubertos na década do setenta os cadaleitos da montaña taoísta Longhu non foron descubertos até os anos 70, cando as portas de madeira que selaban as cavernas cederon polo paso dos anos e permitiron a entrada ás criptas naturais.

Os aldeáns da zona nunca puideran subir a esas covas, debido ao difícil lugar no que se atopaban, e inventaron lendas asegurando que nelas había encerrados "libros divinos sen palabras" e tesouros incalculables, segundo relatou esta semana a axencia oficial Xinhua. Os 200 féretros colgantes da montaña teñen forma de casa antiga ou de barco, están confeccionados con madeiras bastas e foron levados alí por membros da etnia Baiyue, segundo os arqueólogos.

En marzo de 2003, expertos chineses descubriron na provincia central chinesa de Guizhou máis de mil cadaleitos nunha sima sepulcral, colgados a diferentes alturas que seguían unha orde genealógico, coas xeracións máis antigas encima e as máis novas debaixo.Tratábase da maior concentración de cadaleitos colgantes de toda China, superando aos 300 achados en Gongxian (provincia suroccidental de Sichuan), pertencentes á enigmática etnia dos Bo.

Non menos inquietantes son os cadaleitos de Bawuxia, situados na beira do río Yangtsé, na rexión do Tres Gargantas, xa que moitos deles encerran no seu interior a unha parella, polo que se cre que cando un dos homes da localidade morría matábase a unha muller para que lle fixese compañía no máis aló.

Recreación documental da suposta colocación de féretros.

Este cemiterio colgado na pedra forma parte dun dos capítulos do cómic que máis dores de cabeza me deu. (E até aquí podo ler) Kiko da Silva